De rechtbank heeft bij de straftoemeting in het bijzonder in aanmerking genomen dat verdachte in de eerste plaats zijn in een slechte gezondheidstoestand verkerende partner zonder ook maar een enkele aanleiding in hun huis mishandeld heeft. Huiselijk geweld is een ernstige vorm van geweld, waardoor het veiligheidsgevoel van het slachtoffer in de huiselijke omgeving, een omgeving waar iemand zich juist veilig zou moeten voelen, wordt aangetast. Verdachte heeft vervolgens getracht zich te onttrekken aan zijn aanhouding door met een hakmes rond te zwaaien en in de richting te steken van opsporingsambtenaren die doende waren verdachte te overmeesteren. Verdachte is ook na het toedienen van pepperspray door blijven gaan met het bedreigen van verschillende opsporingsambtenaren. De omstandigheid dat verdachte uiteindelijk neergeschoten moest worden om overmeesterd te worden is een op zichzelf te betreuren feit, maar de rechtbank ziet op grond van de inhoud van het procesdossier geen aanleiding om met deze omstandigheid in matigende of strafverzwarende zin rekening te behouden. Zelfs korte tijd na zijn operatie in het ziekenhuis is verdachte door blijven gaan met het uiten van bedreigingen. Verdachte heeft zich voorts fysiek verzet tegen zijn aanhouding, zelfs na het moment dat hij was neergeschoten. Tenslotte houdt de rechtbank de verdachte verantwoordelijk voor het voorhanden hebben van een gaspistool en munitie.

De door verdachte geuite bedreigingen geven blijk van minachting voor het gezag, waardoor dit aldus wordt aangetast. Van opsporingsambtenaren wordt verwacht dat zij zich van hun taak kwijten. Zij hoeven zich niet, en al helemaal niet op strafrechtelijk te duiden wijze, te laten bedreigen wanneer zij juist ten dienste van de burger hun taak vervullen. Uit het rapport van de psycholoog komt onder meer naar voren dat verdachte een antisociale persoonlijkheidsstructuur heeft. Bij gebrek aan betrouwbare informatie is hier geen diagnostische omschrijving van te geven. Voorts stelt de psycholoog dat niet bekend is in hoeverre een eventuele ziekelijke stoornis aanwezig is. Wel is het zo, aldus de psycholoog, dat zijn verslaving aan alcohol zijn gedragskeuzes en gedragingen, zeker tijdens dronkenschap, negatief beïnvloeden. Verdachte reageert op het drinken van een bepaalde overmaat aan alcohol met agressiviteit wegens impulscontroleverlies en het bezorgt verdachte vaak een black-out zodat hij in een schemertoestand verkeert en hij gewelddadige handelingen verricht, waaraan hij later geen herinneringen heeft. Ten tijde van het tenlastegelegde was hij dúsdanig geïntoxiceerd door alcohol, dat dit hem een dergelijke black-out opleverde. De psycholoog trekt hier vervolgens de conclusie uit dat bij een dergelijke overmatig gebruik van alcohol verdachte zijn gedragskeuzes en gedragingen niet meer zelf kan bepalen en dat dit moet leiden tot een verminderde toerekeningsvatbaarheid.

Rechtbank veroordeelt verdachte ten aanzien van het onder 1 tenlastegelegde feit tot gedeeltelijke betaling van schadevergoeding aan de benadeelde partij [slachtoffer] van een bedrag van € 1.050,-- (duizendenvijftig euro) , vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 21 april 2013 en met betaling van de kosten van het geding en de tenuitvoerlegging door de benadeelde partij gemaakt, tot op heden begroot op nihil en verklaart de benadeelde partij voor het overige niet-ontvankelijk in haar vordering;